សកម្មភាពថ្មីរបស់ខ្ញុំ

Share this:

មកទល់ពេលនេះ ខ្ញុំមិនដឹងថាបានប្រាប់ខ្លួនឯង ដដែលៗថា ចាំថ្ងៃនេះ ថ្ងៃនោះប៉ុន្មានដងទៅហើយ​ទេ? បើគិតថាត្រូវធ្វើអ្វីមួយនោះខ្ញុំតែងតែចាំរកពេលសិន រៀបគម្រោងសិន តែដឹងខ្លូនឯងថា ​យក​លេសតែប៉ុណ្ណោះ។ បើគិតពីការធ្វើអ្វីមួយវិញ​ខ្ញុំ តែងតែចាំពេលដល់ទឹកចូលច្រមុះសិន បានត្រដរធ្វើ​ទាំង​ប្រថុចញ៉ុច មិនបានធ្វើវាឲ្យរូចមុនពេលទេ។ ណា៎ហើយ! វាល្មម ប្តូរពី ចាំ ទៅ ធ្វើ  វិញហើយ លឺទេ? ពេលខ្លះក៏ធ្លាប់ប្រាប់ខ្លូន​ឯងនូវសំនួរនេះម្តងហើយ ម្តងទៀត​តែលទ្ធផលនៅតែដដែល គឺ រង់​ចាំពេលសិន ពេលណាដែលល្អសម្រាប់ខ្ញុំ ទើបខ្ញុំធ្វើ។ អ្វីដែលគូរឲ្យ ហួសចិត្តនោះគឺ ការចាំរបស់​ខ្ញុំ មកទល់ពេលនេះ ខ្ញុំចាំស្ទើរតែជិត 2ឆ្នាំហើយ លើសពីនេះទៅទៀតនោះគឺ ការចាំនេះ គ្រាន់តែជា​ការចាំ គ្មានបំលាស់ប្តូរណា ភាពរីកចម្រើនណាកើតឡើងសម្រាប់រូបខ្ញុំឡើយ។

ខ្ញុំប្រហែលជារង់ចាំ ព្រេងវាសនា ហើយមើលទៅ។ ទាំងខ្ញុំ ទាំងគេ តើមានអ្នកណាដឹង​ថា ​​ ព្រេង​​វា-​សនារបស់អ្នកពេលណាបានមកដល់ទេ? រឺមួយអ្នកត្រូវចាំអស់មួយជីវិត?

ខ្ញុំពិតជាមានអារម្មណ៏តានតឹងណាស់ ស្របពេលដែលខ្ញុំដឹងខ្លូនឯងថា ការធ្វើបែបនេះគ្រាន់តែ​ជា​ការធ្វើបាបខ្លូនឯងប៉ុណ្ណោះ មិនមែនជាការដាស់តឿន រឺកែទម្រង់ខ្លូនឯងឡើយ។ ដោយសារតែ​ពាក្យ​ចាំនេះហើយ ខ្ញុំបាននឹកទៅដល់ សម្រង់ឃ្លាមួយ ដែលបានលើកឡើងថា ៖

–       ថ្ងៃស្អែក មិនដែលមកដល់ឡើយសម្រាប់អ្នក 

ឃ្លានេះពិតជា មានន័យណាស់សម្រាប់ខ្ញុំ ។ អាស្រ័យហេតុនេះ តើខ្ញុំ ត្រូវតែចាំ ថ្ងៃស្អែក

ទៀត​​រឺទេ បើ ថ្ងៃស្អែកមិនដែលមកដល់សោះ សម្រាប់យើង​​គ្រប់គ្នានោះ។ បើដឹងខ្លូន គូរតែត្រូវ កែ មែនទេ?​ អត្ថបទនេះ គ្រាន់តែចែករំលែកនូវអារម្មណ៏ និងទម្លាប់យ៉ាប់ៗរបស់ខ្ញុំ និងសង្ឃឹម​ថា អ្នកទាំង​អស់គ្នានឹង ជួយស្ថាបនា​រកវិធីសាស្រ្តល្អបង្ហាញខ្ញុំ ដែលទម្លាប់តែចាំ មកទល់​ពេល​នេះណា៎។

អារម្មណ៏ពិតនាថ្ងៃនេះ!

ថ្ងៃបុណ្យសែនក្បាលទឹក មកដល់! ថ្ងៃនេះ​អ្នកបានអុជធូបសែនរឺនៅ? ថ្ងៃនេះ​បានដុតក្រដាស​សែនអត់? ចំណែកខ្ញុំ ខ្ញុំអត់បានសែននឹងគេទេ ពីព្រោះអី ខ្ញុំនៅធ្វើការហើយ ស្ថិតនៅឆ្ងាយពី​គ្រួសារថែមទៀត។ ថ្ងៃនេះថ្វីត្បិតតែមិនបាននៅ​ជួបជុំគ្រួសារដើម្បីសែន រួមគ្នា តែហាក់បីដូចជានៅ រូមគ្នា​​ដែរពីព្រោះម៉ាក់ខ្ញុំ នៅពេលរៀបអុជធូប គាត់​បានទូរស័ព្ទមកខ្ញុំ ដោយសម្លេងស្រទន់ និងកក់ក្តៅ ៖ កូន!​ ម៉ាក់អុជធូបជំនួស​កូនស្រី​ណា៎ ! ម៉ាក់សូម​បួងសួងឲ្យកូនរបស់ម៉ាក់គ្រប់គ្នា ទទូលបាននូវការ​អានិតស្រលាញ់ គោរពរាប់អានពីអ្នករាល់​គ្នា និងមានជោគជ័យក្នុងការសិក្សា ការងារ និង ឆាប់បាន​គូរ​អនាគតរៀងៗខ្លួន។ គិតៗទៅ មិនថាម៉ាក់ រឺ ប៉ាទេ សុទ្ធតែ​ចង់​ឲ្យកូនស្រីគាត់នឹង ឆាប់រៀបការ ពីព្រោះអី គាត់ ​ឃើញ កូនស្រី របស់គាត់ម្នាក់ៗចាស់ៗអស់ហើយ។ ​តែខ្ញុំឆ្លើយប្រាប់ទៅគាត់ភ្លាមថា៖ ប្រហែលត្រូវ រង់ចាំ 3ឆ្នាំទៀតហើយម៉ាក់! គ្រាន់តែលឺបែបនេះ​គាត់ សើច ដោយហូសចិត្តនឹងសម្តីខ្ញុំ គាត់ថា​ម៉េច​ក៏ដឹងច្បាស់ម៉្លេះ ហ៊ានកំណត់ពេលសម្រាប់ខ្លួនឯងទៀត។ គិតៗទៅ ខ្ញុំចេះតែឆ្លើយយកតែរួចខ្លួនទៅ​ពីព្រោះអីខ្ញុំក៏មិនដឹងថាម៉េចដែរ អារឿងហ្នឹងនោះ។

ថ្វីត្បិតតែមិនបានសែននៅផ្ទះ តែជាសំណាងល្អខ្ញុំក៏បានញ៉ាំជ្រូកខ្វៃដែរ​ ព្រោះនៅកន្លែងធ្វើការខ្ញុំគេ​សែន ហើយចែកឲ្យបុគ្គលិកម្នាក់បន្តិចៗ ។ ខ្ញុំញ៉ាំវាជាមួយនឹងនំបុ័ងដ៏ស្រួយ ក្តៅហ៊ុយៗ ដែលទើប​តែទិញថ្មីៗពីហាងនំបុ័ងបាយ័នជាមួយបុគ្គលិកមួយចំនួន ដែលមិនបានទៅសែនដូចខ្ញុំដែរ។

ជាចុងក្រោយខ្ញុំ សង្ឃឹមថា ការជូនពររបស់អ្នកម៉ាក់ខ្ញុំក្លាយជាពិត ទាំងអស់ក្នុងពេលឆាប់ៗ​នេះ និង បន្ត​ស្ថិតស្ថេររហូតក្នុងជីវិតរបស់កូនគ្រប់ៗគ្នា។​ ពួកយើងពិតជាស្រលាញ់គ្រួសាររបស់យើងណាស់ ថ្វីត្បិត មិនហ៊ឺហា ដូចជាកូនអ្នកមាន តែសេចក្តីសុខកើតមានគ្រប់ពេលវេលាដោយសារការយកចិត្ត​ទុកដាក់ រវាងគ្នានឹងគ្នា។ ដូចនេះសូមកុំភ្លេចផ្តល់នូវការយកចិត្តទុកដាក់របស់អ្នកទៅកាន់ ក្រុមគ្រួសារអ្នក និងអ្នកដទៃគ្រប់គ្នា។

 

សែនក្បាលទឹក ទេអ្នកទាំងអស់គ្នាថ្ងៃស្អែក?

សែនក្បាលទឹក រឺបុណ្យភ្ជុំចិន ជាប្រភេទបុណ្យមួយ ដែលរួមទាំងប្រជាជនចិន វៀតណាម និង ប្រជាជនខ្មែរ​មួយ​ចំនួននិយម​ធ្វើ​ជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ បុណ្យនេះជាទូទៅគឹកំណត់យកថ្ងៃ15កើត ខែ7​ (ខែចិន) ដែលប្រជាជនខ្មែរកាត់​ស្រឡាយ​​ចិនខាងចិនទៀជាវ ពួកគេតែងតែធ្វើគ្រប់ៗគ្នា។  ក្នុងឆ្នាំ 2013 នេះ ថ្ងៃសែន​ក្បាល​ទឹក ត្រូវនឹងថ្ងៃពុធ ទី 21 ខែ សីហា ឆ្នាំ 2013 ​។  អ្នកទាំងអស់គ្នាមានសង្កេតដូចខ្ញុំទេ ថានៅតាម​ទីផ្សារនីមួយៗ មិនថាទីក្រុងភ្នំពេញ រឺតាមបណ្តាខេត្តនោះទេ គឺមានការលក់ដូរនំនែក ផ្លែឈើ សាច់មាន់ ជ្រូក រណែងរណង ហើយមនុស្ស​ចូល​ទិញស្កេកស្កះ ស្ទើរតែទិញមិនទាន់ផងក្នុងថ្ងៃនេះ។ ខ្ញុំបានលឺម្តាយខ្ញុំ អ្នកជិតខាង ប្រាប់ថា ៖ ហ៊ឺ ! ថ្ងៃនេះ ម្ហូប ឡើងថ្ងៃណាស់ ជាពិសេស សាច់ ផ្លែឈើ នំ តែខ្ញុំនៅតែឃើញពួកគាត់យួរឡើងពេញកន្រ្តក ​នូវ សាច់ ផ្លែឈើ នំ ទាំងអស់នោះ ពីព្រោះទំាងអស់នេះគឺជាអ្វីដែលគាត់ត្រូវត្រៀមសម្រាប់ថ្ងៃស្អែក។ អ្វីដែលខ្ញំ​តែងតែឃើញជារៀង​រាល់ឆ្នាំ គឺ ការលក់ក្រដាសសែន សម្រាប់ដុតក្នុងថ្ងៃសែនក្បាលទឹក ទាំងគ្រួសារខ្ញុំ អ្នកជិតខាងជាប់​ខ្សែស្រឡាយចិន មិនដែលភ្លេចទិញវាឡើយ ។ មកដល់អាយុប្រមាណ20ជាង ឆ្នាំហើយ ខ្ញុំនៅតែ​មិនទាន់ដឹងច្បាស់ថា តើគ្រួសារខ្ញុំ និងប្រជាជនខ្មែរមួយចំនួនទៀតនោះ  ហេតុដូចម្តេចបានជាពួក​គាត់​ធ្វើ​បុណ្យសែនក្បាលទឹកនេះឡើងជារៀងរាល់ឆ្នាំ ទោះបីជាក្នុងថ្ងៃបុណ្យ​ឈប់​សម្រាកខ្មែរ ពុំ​អនុញ្ញាត ឲ្យឈប់ក៏ដោយ។ តែយ៉ាងហោចណាស់អ្វីដែលខ្ញុំអាចដឹង គឺការ និយមធ្វើតៗគ្នា ពីជីដូនជីតា របស់គ្រួសារនីមួយៗ ​ហើយបើគ្រួសារណាដែលធ្លាប់ធ្វើពីមុនមក តែបើជា ខក​ខានពុំ​  បា​នធ្វើ ក្នុងឆ្នាំណាមួយពូកគេ នឹងជូបប្រទះនូវគ្រោះកាច ជាពុំខានពីព្រោះ កុងម៉ា និងញាត្តិកាទាំង7​សណ្តានរបស់គេ ពុំបានទទួលសំណែន ដូចនេះពួកគេ នឹងកើតក្តី​ទោមនស្ស មិនតាមជួយថែរក្សា រឹជ្រោមជ្រែងក្នុងការរកស៊ីរបស់កូនចៅគេទៀតឡើយ​ ហើយថែមទាំងជេរប្រទេច បណ្តាសាកូនចៅ​ជំនាន់ក្រោយរបស់គេទៀតផង។ ដូចនេះ​ការខ្លាចរអារ និងការនិយមពីជីដូនជីតា ទៅម្តាយឳពុក ពីម្តាយឳពុក ទៅកូនចៅ បន្តៗ​ រហូតនេះហើយទើប ទំាងម៉ាក់ ប៉ា អ៊ី អ៊ំ របស់ខ្ញុំ និងគ្រូសារខ្សែ​ស្រឡាយ​ចិន​​ទាំង​អស់នោះមិន​ដែល​រំលងឡើយថ្ងៃបុណ្យនេះ ។ ថ្វីត្បិតតែខ្ញុំជាកូនខ្មែរសុទ្ធសាធ មានសម្បុរមិនសូវស មានភ្នែកធំៗ សក់រូញបន្តិច តែគ្រូសារខ្ញុំវិញ បានត្រៀមរៀបចំសំណែន​រូចហើយ​សម្រាប់ថ្ងៃស្អែក ពីព្រោះខ្ញុំជឿថា ការធ្វើបែបនេះពិតជាជួយ​ជ្រោមជ្រែងក្នុង ជោគវាសនា​ នា​​ឆ្នាំថ្មីនេះ របស់ គ្រូសារខ្ញុំពិតមែន។​ ចុះគ្រួសារ និងបងប្អូនរបស់អ្នក ពួកគេត្រៀមដូចគ្រួសារខ្ញុំ​ដែរអត់?

រូបភាពសត្វអាថ៌កំបាំង

ពេលខ្លះយើងមិនបានចាប់អារម្មណ៏ថានៅទីនេះ តើមានអ្វីកំពុងតែពួនយើងនោះទេ សូមពិនិត្យមើលរូបខាងលើនីមួយៗមើល មានសត្វអ្វីខ្លះទៅ ?

អត្ថបទសំរង់ចេញពីរឿង” ជួបគ្នានៅព្រះវិហារផ្តើមស្នេហ៏ក្យូតុ

១.ទទួលសញ្ញាប័ត្រ

 

… ជាបន្តរសូមអញ្ជើញនិស្សិតឯកទេសអក្សរសាស្រ្តខ្មែរ រាជ្យ ឬទ្ឋិស័ក្តិ! សំលេង ទះដៃលាន់លឺរំពងអបអរមិត្តយើងដែលមានភ័ព្ឋសំណាង ទទួលសញ្ញាបត្រពីសម្តេចនាយក រដ្ឋមន្ត្រី។​ ពិធីចែកសញ្ញាបត្រក្រោមអធិបតីភាពបស់សម្តេចនាយករដ្ឋមន្ត្រីបានចប់ទៅ  ហើយ លឺតែសំលេងខ្ញៀវខ្ញាររបស់គរុសិស្សទំាងអស់ដែលពួកគេសប្បាយចិត្តរីករាយឥត ឧបមារកវាចារថ្លែងមិនបានឡើយ។ នេះគឺជាថ្ងៃចុងក្រោយហើយក្នុងជីវភាពជាអ្នកសិក្សា របស់ពួកគេ។ ៤ឆ្នាំនៅសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ និង១ឆ្នាំទៀតនៅវិទ្យាស្ថានជាតិ អប់រំ សរុបទំាងអស់៥ឆ្នាំធ្វើអោយពួកគេនឿយណាយធុញទ្រាន់ក្នុងការសិក្សាជាពន់ពេក។ ចាប់ពីថ្ងៃស្អែកទៅ ពួកគេនឹងទៅកាន់គោលដៅរៀងៗខ្លួន ដើម្បីបំរើជាតិជាគ្រូវិទ្យាល័យដ៏ ល្អក្នុងការបង្រៀននឹងផ្ទេរចំណេះដឹងទៅកាន់យុវសិស្សនៅតាមខេត្តនានាជាពិសេសទីជន បទដាច់ស្រយ៉ាល។ ងាកទៅខាងឆ្វេងដៃ គរុសិស្សមួយក្រុមកំពុងតែថតរូបយ៉ាងប្រញឹក ប្រញាយ ខ្លះបោះមួកឡើងលើព្រមៗគ្នាដើម្បីថតអោយឃើញស្ទីលល្អៗ ខ្លះទៀតលើកដៃ ខ្លះទៀតលើកជើង ខ្លះទៀតលៀនអណ្តាត ខ្លះទៀតដេកដួលលើស្មៅអោយគេថត។ ងាកទៅខាងស្តំាដៃវិញ បាច់ផ្កាដែលបានតំរៀបយ៉ាងល្អប្រណិត ត្រូវបានគេជូនលើកទឹកចិត្តទៅកាន់កូនប្រុសស្រី​ បងប្រុសស្រី​ សង្សារពីសំណាក់ឪពុកម្តាយ ប្អូនប្រុសស្រី មនុស្សជាទី ស្រឡាញ់ និងញ្ញាតិមិត្តទំាងឡាយដែលបានចូលរួមលើកទឹកចិត្ត។ ផ្ទុយស្រឡះពីមិត្តភ័ក្តិ ទាំងអស់កំពុងតែអបអរសាទរការបញ្ចប់ការសិក្សារបស់ពួកគេ នៅខាងក្រោយអាគារ “គ”  ក្រោមដើមចំប៉ាសំលេងយំខ្សឹកខ្សួលអណ្តឺតអណ្តក់របស់គរុសិស្សម្នាក់លឺសូរ ងូវៗធ្វើអោយ មិត្តគេម្នាក់ដើរទៅលួងលោមយ៉ាងប្រញាប់។ នរណាគេទៅហ្ន៎? មកយំមានទុក្ខ ខណះដែលអ្នកដ៏ទៃសប្បាយខ្ញៀវខ្ញារជាមួយនឹងជោកជ័យរបស់ពួកគេ។ នៅពេលគេបែរមុខមក ទើបដឹងថាបុរសម្នាក់ខ្ពស់សង្ហារដូចទេពរិន្ទដារ៉ូ សំបុរខ្មៅស្រអែមសក់សិតវែកចំហៀង មុខ ម៉ដ្ឋដៃដូចមនុស្សស្រីម្នាក់នោះជា រាជ្យ ឬទ្ឋិស័ក្តិសោះ។